“Beste kandidaten voor het nieuwe College van Bestuur van de UvA”

Laten we beginnen u te complimenteren met uw keus om te solliciteren bij de Universiteit van Amsterdam. Na het roerige jaar 2015 is de UvA zichzelf opnieuw aan het uitvinden, en het doet ons deugd te horen dat er kandidaten zijn die hieraan bij willen dragen. U gaat een flinke uitdaging aan met deze keuze en wij willen u hier graag bij adviseren en uitnodigen voor een gesprek.

Wij hebben namelijk begrepen dat u er bent, maar weten niet wie u bent. Dat voelt ietwat onwerkelijk aan na alle woorden die er aan de UvA zijn gewisseld over democratie en transparantie. Wij hadden u liever met naam en toenaam aangesproken, maar de raad van toezicht van de UvA handelt wat dit betreft nog niet in dezelfde geest als de rest van de academische gemeenschap.

De benoemingsprocedure voor de nieuwe leden van het college lijkt ons volstrekt ouderwets. Men heeft ‘geluisterd’ naar de studenten (de centrale studentenraad), de medewerkers (de centrale ondernemingsraad) en ‘zelfs’ naar de protestgroepen, door hun beperkte inspraak te geven in het formuleren van het functieprofiel, maar dit is niet hetzelfde als gehoord worden. De selectie gebeurt via een externe partij en de inspraak van de gemeenschap is op z’n hoogst miniem te noemen. Niet alleen steekt dit bleek af ten opzichte van de geuite wensen van velen in de academische gemeenschap, het biedt ook weinig uitzicht op een frisse wind die de UvA momenteel hard nodig heeft. Het moge duidelijk zijn dat business as usual niet het recept is waarmee de UvA verder wil of moet.

De benoemingsprocedure ingesteld door de raad van toezicht riekt vooral naar de gebruikelijke werkwijze rond dit soort procedures: achterkamertjespolitiek. Aan het einde van het proces worden de uitverkoren kandidaten het Maagdenhuis in geparachuteerd, een vol verbazing toekijkende academische gemeenschap gereduceerd tot passieve toeschouwers.

De vertegenwoordigers van werknemers en studenten – ondernemingsraad  en studentenraad – krijgen amper 24 uur om het draagvlak van de voorgestelde kandidaten te testen, wat een aanfluiting is van hun democratische functie. Alsof wij niet volwassen genoeg zouden zijn om met elkaar van gedachten te wisselen. Het schaarse ‘democratische’ cadeautje van inspraak op functieprofielen vinden wij een schamele troost.

Al met al lijkt dit ons een onwaardige procedure, dus laten we hier verandering in brengen, te beginnen met een publieke ontmoeting. Hierbij nodigen wij u uit om uzelf als kandidaat, nog voordat tot uw benoeming is besloten, bij een openbare discussie te presenteren in het symbolisch veel betekenende Maagdenhuis. Wij hebben op woensdag 13 januari 2016 een evenement voor u georganiseerd in de hal van het Maagdenhuis, van 17 uur 30 tot 19 uur 30 om precies te zijn.

U wilt graag leiding geven aan een universiteit waar ‘democratie’ niet zomaar een woord is maar een burgerlijk gegroeide overtuiging, dus een ideaal dat verwezenlijkt wordt. Laten we dan niet met een valse start beginnen!

Wij willen graag van u horen waarom u deze functie ambieert en welke plannen u heeft voor het instituut dat ons zo dierbaar is. De zo ontstane goodwill zal u verzekeren van een breed draagvlak dat cruciaal kan blijken om uw regeerperiode echt effectief te maken, en de Universiteit van Amsterdam te hervormen tot een instelling die klaarstaat voor de uitdagingen van de 21ste eeuw.

Met uitnodigende groet,

Sicco de Knecht, Josef Früchtl, Jan Teurlings

actief in ReThink UvA